DİLİN MUHAFAZASI...

Konu: DİLİN MUHAFAZASI... Çarş. Şub. 04, 2009 2:31 am

İnsanın diline sahip olması söyleyeceği sözlere dikkat
etmesi çok önemli bir ahlak kuralıdır...

İnsanlar arasında ki ilişkilerde anlaşma
aracı olan dil küçük bir et parçası olmasına rağmen icra ettiği misyon
itibariyle oldukça önemlidir....

Bu yüzden insanın kendine ve topluma karşı yapması gereken
görevlerin başında dilin terbiye ve muhafaza etmesi gelmektedir...

Dinimizin öğrettiği ahlak kuralları gereğiinsan söyleyeceği sözün sonunu düşünerek
konuşmalıdır-ve konuşurken başkalarının sözü kesilmemelidir...

Bir insanı överken aşırı gidilmemeli,bilgelik taslanmamalı,başkalarının sözlerinde kusur
aranmamalıdır...

Ayrıca dili kötü sözlere alıştırmamalıyalan söylemekten yalan
yere yemin etmekten başkalarınınaleyhinde konuşmaktan koğuculuk yapmaktan
yerine getirilmeyecek sözlerden sakınılmalıdır...

İnanan insan gönül kazanmakiçin güzel konuşmaya ve dilini
hayırlı yönde kullanmaya özen göstermelidir.Bazı durumlarda susmak konuşmaktan
daha hayırlıdır.Bir hadis-i Şeriflerinde Allah(c.c.)’a ve ahiret gününe inanan kimse
<< Ya hayır söz söylesin veya sussun>>Hz.Peygamber(s.a.v).Kurtuluş yolu nedir diye soran
bir kimseye <>cevabını vermişlerdir...

Rabbinin yoluna hikmet ve güzel öğütle çağır ve onlarla en güzel şekilde
mücadele et>>buyurarak Müslümanların konuşmalarında dikkatli olamaları
gerektiğini öğütlemektedir...

(en iyi bilen Allah(c.c.)’dır).

selam ve dua ile kalın...

Konu: Geri: DİLİN MUHAFAZASI... Çarş. Şub. 04, 2009 3:03 am

Bu olayın yasanmıslıgını bilmiyorum ama değinmek istediği konu için anlatmak istedim..

Padişahın birinin çok degerli bir misafiri gelecekmiş, aşçıbaşını özellikle huzuruna davet edip ; en iyi bildiği, misafiri en memnun edecek türde bir yemek istemiş ve yemek öyle anlamlı olmalıymışki misafiri yemekten yine davetli olduğunu anlamalıymış.. Aşçıbaşı özel menüye dil yemegi yapmış.. Padişah bu duruma çok kızmış en iyi bildiğin yemek bumuydu diye.. Aşçıbaşı hünkarım dilden tatlısı varmı deyince padişah ikna olmuş öyle ya aşçıbaşı haklı.. Zaman sonra padişahin hiç haz etmediği bir misafir gelecekmiş ve padisah yine aşçıbaşına özel bildirmiş ; yemek öyle olmalı ki gelen bir daha gelmesin memnuniyetsizliğimizi anlasın.. Aşçıbaşı tekrar dil yemegi yapınca padişah çok hiddetlenmiş.. Aşçıbaşı hünkarım dilden acısı varmı deyince padişah yine susmus evet aşçıbaşı haklı en tatlı da en acıda dil..

İnşallah Ahiri alemde dilimizi kendimizden şikayetçi etmeyecek gibi kullanmayı başarırız..