Ebu Musa Esarî'nin (r.a.) anlattigina göre:
Allah Resulü (a.s.) Medine'nin bahçelerinden birinde bulundugu esnada bir yere dayanmis, yanindaki bir degnegi su ile çamur arasina dikmege ugrasirken aniden bir adam kapinin açilmasini istedi. Resulüllah: Kapiyi aç ve onu Cennetle müjdele buyurdu. Gelen Ebu Bekr idi. Ona kapiyi açtim ve kendisini Cennetle müjdeledim. Sonra baska bir kimse daha kapinin açilmasini istedi. Allah Resulü yine: Kapiyi aç ve geleni Cennetle müjdele buyurdu. Ben kapiya gittim, gelen Ömer idi. Ömer'e kapiyi açtim ve kendisini Cennetle müjdeledim. Sonra bir baskasi daha kapinin açilmasini istedi. Bu sefer Peygamber oturdu ve: Kapiyi aç ve onu, meydana gelecek musibet sartiyla Cennetle müjdele buyurdu. Ben kapiyi açmaya gittim. Bu gelen de Osman b. Affan idi. Kapiyi açtim da kendisini Cennetle müjdeledim ve Peygamber'in söyledigi sözü söyledim. Bunun üzerine Osman: Allahim! sabir ihsan et dedi. Yahut da: Yardim istenecek ancak Allah'tir (Yusuf, 18 ) dedi